De dijkgraaf had destijds zijn huis buitendijks laten bouwen. Echter, anno 2015 moeten de dijken weer verzwaard worden en staat de plek onder druk. De hoogleraar en architect gaan kansen zoeken om toch zo dicht mogelijk bij het water te bouwen. Brainstormen met de huidige dijkgraaf – het hoogheemraadschap – blijkt ingewikkeld.
Het maandenlange overleg komt door misverstanden zelfs stil te liggen. Op het dieptepunt komt een briljante ingeving: een verborgen damwand. Eerder afgewezen, maar inmiddels weer kansrijk. Na een spoedoverleg over dit stukje regionale waterkering – met maar liefst acht specialisten – wordt een goedkeuring uit het vuur gesleept.
De verborgen damwand – nog goed te zien op de foto – zorgt ervoor dat het buitenhuis aan het water komt te staan. Het was de investering waard, omdat hiermee ook een kelderverdieping toegevoegd kon worden. Na anderhalf jaar is de officiële goedkeuring binnen, van deze hoge uitzondering.