Uit onverwachte hoek doemt een gevaar op voor het nog papieren buitenhuis. Nadat alle tekeningen zijn ingediend voor de vergunningen, wordt een ‘quickscan flora en fauna’ gevraagd. Sinds 2010 is dat een wettelijk middel om de natuur beter te beschermen, maar veel gemeentes maken daar nog geen gebruik van. Nu dus wel.
Een ecoloog onderzoekt of de sloop en bouw van het buitenhuis een negatieve impact kan hebben op de planten en dieren. Wat blijkt: het oude huis lijkt een ideale nestplek voor beschermde vleermuizen! Als dat klopt treedt het vleermuizenprotocol in werking. De anderhalf jaar die het dan kost om de vleermuizen conform protocol te verhuizen, zou het einde betekenen van het buitenhuis.
Vlak voor de gemeentelijke deadline gaat een expert op zoek naar sporen van vleermuizen in het oude huis. Dakpannen worden opgetild en er worden zelfs gaten geboord om met camera’s in spouwen te kijken. Vijf zenuwslopende uren later krijgt de architect het oordeel: witte rook! De vorige bewoner had het huis winddicht gemaakt, waardoor ook de vleermuizen er niet in waren gekomen. We kunnen weer door.